เครื่องดนตรีสากล

 

ภาพจาก: http://www.infovisual.info/04/img_en/036%20Trumpet.jpg

ทรัมเป็ท (Trumpet) ทรัมเป็ทมีลูกสูบ 3 ลูกสูบสำหรับเปลี่ยนความสั้นยาวของท่อลม  เพื่อเปลี่ยนระดับเสียงดนตรีที่เกิดขึ้น  บางครั้งกดเพียง 1 นิ้ว บางครั้ง 2 นิ้ว หรือ 3 นิ้วพร้อมกัน เป่าโดยเม้มริมฝีปาก แล้วทำให้ริมฝีปากสั่นสะเทือนในกำพวด เสียงของทรัมเป็ทเป็นเสียงที่มีพลังและดังเจิดจ้า ในบทเพลงต่างๆ มักใช้เสียงทรัมเป็ทบรรยายลักษณะของความกล้าหาญ การรบ หรือความสง่างามในพิธีสำคัญต่างๆ ทรัมเป็ทจะอยู่ในระดับเสียง บีแฟล็ต

 ภาพจาก: http://www.music.vt.edu/musicdictionary/textt/images/tuba.jpg

ทูบา (Tuba) คือเครื่องดนตรีที่มีระดับเสียงต่ำสุด มีพัฒนาการมาจากการเป่าเขาสัตว์และการเป่าสังข์ ท่อลมของทูบามีลักษณะค่อยๆบานออก ส่วนตรงปลายท่อบานเป็นลำโพง กำพวดเป็นโลหะรูปถ้วย มีลูกสูบ 3 หรือ 4 ลูกสูบ ทูบามีทั้งในระดับเสียงอีแฟล็ตและบีแฟล็ต

 

ภาพจาก: http://www.music.vt.edu/musicdictionary/texte/images/euphonium.jpg

ยูโฟเนียม (Euphonium) เสียงของยูโฟเนียมจะนุ่มนวล ทุ้มลึก และมีความหนักแน่นมาก สามารถเล่นในระดับเสียงต่ำได้ บางครั้งนำไปใช้ในวงออร์เครสตร้าแทนทูบา มีเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งชื่อ "บาริโทน" มีเสียงใกล้เคียงกับยูโฟเนียมแต่ท่อลมมีขนาดเล็กกว่า เสียงของบาริโทนจะมีความห้าวกว่ายูโฟเนียม

 

ภาพจาก: http://www.music.vt.edu/musicdictionary/texts/images/Sousaphone.jpg

ซูซาโฟน (Sousaphone)  คือเครื่องลมทองเหลืองที่ใหญ่ที่สุด เป็นชื่อที่ตั้งขึ้นเพื่อให้เกียรติกับ จอห์น ฟิลิป ซูซา (John Philip Sousa) นักประพันธ์เพลงและผู้ควบคุมดนตรีที่มีชื่อเสียงของอเมริกา ซูซาโฟนจะนำไปใช้บรรเลงในวงมาร์ชชิ่ง วงแตรวง และวงโยธวาทิต ซูซาโฟนมีลำตัวม้วนเป็นขด ผู้เล่นต้องสอดตัวเข้าไปในขดของเครื่อง เสียงของซูซาโฟนเหมือนกับทูบา  คือ ต่ำทุ้มลึก

 

ภาพจาก: http://www.stepnote.co.uk/instruments/images/instruments_pic/cornet.jpg

คอร์เน็ท (Cornet) ลักษณะคล้ายทรัมเป็ทแต่ลำตัวสั้นกว่า เสียงมีความนุ่มนวล กลมกล่อม เสียงสดใสน้อยกว่าทรัมเป็ท คอร์เน็ทนำมาใช้ในวงออร์เคสตร้าเป็นครั้งแรกเมื่อประมาณ ค.ศ. 1829 ในการแสดงโอเปร่าของ Rossini เรื่อง William Tell
ในปัจจุบันคอร์เน็ทเป็นเครื่องดนตรีสำคัญสำหรับวงโยธวาทิตและแตรวง

ภาพจาก: http://www.grothmusic.com/online-store/scstore/graphics/regulation_bugle.jpg

บิวเกิล (Bugle) เป็นเครื่องเป่าทองเหลือง ไม่มีลูกสูบ เป่าโดยใช้กำพวด เป่าได้ 8 เสียงใช้สำหรับเป่าแตรสัญญาณของทหาร

 

ภาพจาก: http://www.music.vt.edu/musicdictionary/textf/images/flugelhorn.jpg

ฟลูเกิลฮอร์น (Flugelhorn)  ลักษณะคล้ายแตรบิวเกิล ปกติมี 3 ลูกสูบ รูปร่างค่อนข้างใหญ่กว่าคอร์เน็ท ลักษณะของเสียงคล้ายกับฮอร์น แต่มีความห้าวมากกว่าฮอร์น

ภาพจาก: http://img3.musiciansfriend.com/dbase/graphics/articles/how_to/french_horn_275x295.jpg

เฟรนช์ฮอร์น (French-Horn) พัฒนามาจากการเป่าเขาสัตว์เพื่อใช้บอกสัญญาณต่างๆ  ท่อลมจะขดเป็นวงกลม เสียงจะโปร่งเบาและมีความนุ่มนวลกังวาน เฟรนช์ฮอร์นในยุคแรกไม่มีนิ้วกด เล่นเสียงได้จำกัดใช้สำหรับการล่าสัตว์ ในปลายศตวรรตที่ 17 เฟรนช์ฮอร์นมีขนาดเล็กลงมีลูกสูบ 3 นิ้ว และนำไปใช้ในวงออร์เคสตร้าในวง Woodwind  Quintet จะต้องมี French horn ร่วมด้วยอยู่เสมอ

 

ภาพจาก: http://www.cukurovasenfoni.org/cdso/enstrumanlar/trombon.gif

ทรอมโบน (Trombone) มีคันชักโค้งเป็นรูปตัวยูสำหรับเปลี่ยนความสั้นยาวของท่อลม ตำแหน่งของการเลื่อนคันชักจะมีอยู่ทั้งหมด 7 ตำแหน่งให้ระดับเสียงดนตรีต่างออกไป เป่าโดยใช้กำพวดเป็นรูปถ้วย พัฒนามาจากแตรทรอมบา (Tromba)

ข้อมูลจาก: http://thaigoodview.com/node/18268

http://www.suriyothai.ac.th/th/node/283?page=0%2C3

          

ทรัมเป็ต (อังกฤษ: trumpet) เป็นเครื่องดนตรีสากลในกลุ่มเครื่องลมทองเหลือง(แตร) ประเภทเสียงสูง (high brass) เช่นเดียวกับเฟรนช์ฮอร์น กำเนิดเสียงโดยอาศัยลมจากการเป่าของผู้เล่นทำให้เกิดการสั่นสะเทือนของริมฝีปาก โดยทั่วไปมีปุ่มกด (valve) 3 อัน เรียงอยู่ในระนาบเดียวกัน มีทั้งที่เคลือบผิวด้วยทอง, เงิน, นิกเกิล, และแลกเกอร์

ทรัมเป็ตมีวิวัฒนาการมายาวนานตั้งแต่สมัยโบราณ โดยเริ่มจากแตรสัญญาณที่ใช้ในการล่าสัตว์หรือในทางทหาร แต่แตรลักษณะนั้นโดยมากจะไม่มีปุ่มกดเพื่อเปลี่ยนระดับเสียง ทำให้ไม่สามารถสร้างระดับเสียงที่แตกต่างกันได้มากนัก จนกระทั่งมีการคิดประดิษฐ์ปุ่มกดและกลไกต่างๆเข้าไปภายหลังในสมัยยุคกลาง โดยเป็นเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมในวงกว้าง สามารถพบเห็นได้ในวงหลากหลายรูปแบบตั้งแต่วงพื้นบ้านของเม็กซิกัน(mariachi) วงแจ๊ซ วงโยธวาทิต จนถึงวงออเคสตราขนาดใหญ่ หรือแม้แต่วงดนตรีป๊อป-ร็อคสมัยใหม่

ระดับเสียงของทรัมเป็ตมีช่วงเสียงประมาณ 2-3 ออกเตฟ ขึ้นอยู่กับความสามารถของผู้เล่น ตั้งแต่ F# ต่ำกว่า middle C จนถึง E สูงเหนือบรรทัด 5 เส้นหรือสูงกว่านั้น เสียงของทรัมเป็ตโดยธรรมชาติมีลักษณะดังกังวาน สดใส และเข้มแข็ง แต่ขณะเดียวกันก็สามารถใช้สร้างเสียงที่แสดงออกถึงอารมณ์หม่นเศร้าได้เช่นกัน

ที่นิยมใช้กันทั่วไปคือทรัมเป็ตในคีย์ Bb และคีย์ C อาจพบเห็นทรัมเป็ตที่มีขนาดและระดับเสียงแตกต่างกันได้อีกหลายชนิดตั้งแต่ "เบส-ทรัมเป็ต" จนถึง "พิคโคโลทรัมเป็ต" โดยเฉพาะในบทเพลงคลาสสิก

ในประเทศไทยมีผู้เล่นทรัมเป็ตที่มีชื่อเสียงหลายคน เช่น อ.วานิช โปตะวนิช, อ.เลิศเกียรติ จงจิรจิต เป็นต้น